31 Mayıs Gezi Parkı olayları ve ardı sıra gelen direnme süresince, birçok iyi-kötü, güzel-çirkin durumlar yaşandı. Teknolojinin gelişimi ile malum nesil bi hayli değişmişti, bu değişimi en çok Gezi Parkı olaylarında gördük. Her ne kadar başka türlü lanse edilse de silahsız, küfürsüz ve en şiddetsizinden eylem hakkımızı kullandık. Bu ülkede bir şeylerin artık değişmesi gerektiğini ve söz hakkımızın olduğunu en güzel haliyle vurguladık. Gönül isterdi ki kimsenin burnu bile kanamasın, kimsenin canı yanmasın ama maalesef… Her acıyan canda biraz daha burkulduk. Bu kez acısından daha öte, sosyal medya ile bütünleşen bu eylemi madalyonun diğer tarafından görelim dedim. Gezi Parkı’na destek verenlerin arasında azımsanmayacak çoğunlukta moda blogger’ları da vardı. Gerek attıkları fotoğraflar, gerekse giydikleri ile yine bambaşka bir akım yarattılar. Bunlardan en çok dikkat çeken ise Niyans ve Çapulcu 2013 yaz koleksiyonu oldu sanırım. Gezi Parkı’nda neler, neden giyildi hepsini tek tek toparladım...
Çanta Kola takılan çantalar, daha rahat taşınması için yerini sırt çantalarına bıraktı. İçlerinden makyaj malzemeleri, gereksiz anahtarlar, yıllar öncesinden kalan fişler, büyük cüzdanlar, kitap ve not defterleri, manikür alet edevatları çıkartıldı. Yerlerine muntazamca tıbbi yüz maskesi yerleştirildi; bulamayanlar ise eski silikonlu sütyeninin yuvarlak bir tarafına iki tane lastiği dikti, tavsiye ederim. Gaza maruz kalınca hemen hayata dönmek için, birkaç ilaç ve sütle karışımı yapılan solüsyon fısfıs kutusuna dolduruldu, o da çantaya atıldı. Limonları unutmadık tabii. Revire götürmek için ilaçlar da eklendi. Bir de Toma suyu altında kalıp, üstüne rüzgar yiyince hasta olmamak için yedek kıyafet.
Gözlük Yaz başında moda diye paralar saçtığımız aynalı gözlükler bir müddet beklemeye bırakıldı. Yerini yüzücü gözlükleri aldı. İlk günler, minik sadece göz kısmını örten gözlükler çok revaçta olsa da gazdan daha iyi korunabilmek için yüzün yarısını kaplayan yüzücü gözlükleri çok daha iyi. Sadece biraz nefes alırken zorlanıyor insan ama sonra alışıyor.
Ayakkabı Mesai bittiği an, topuklu ayakkabılar muntazamca masanın altına konuldu. En rahat, en eski ama en bildik spor ayakkabısı giyildi. Sandalet çok rahat gibi görünse de sokaklarda koşarken teki fırladı mı bitti gitti, yedin gazı. En rahat Ugg diye, gittim onla çıktım ilk başta Canavar Yeti gibi pat pat dolaşmaktan koşamadım bile, tepetaklak devrildim. Millet gazdan kaçarken yara aldı; ben parkın içinde yemek sırasında yere yapıştım.
Üst-baş Alta mutlaka askılı, onun üstüne pamuklu, teri emen, mümkünse üzerinde ‘Everyday ı’m Çapuling’ gibi, ‘komik ama bi düşün bunun üzerine’ tarzı bir tişört giyildi. Hırka biraz hantal ve taşımak için ağır olduğundan sweatshirt alındı. Parkın içinde tişörtle gezilebilirken, dışarı çıktığın an üstüne bir şey almak zorundaydın çünkü. Havanın soğuk olması bir yana, o kapsüllerden biri bir yerine değdiği zaman acıyı en az seviyeye indirmek için. bir de toma’dan çarpan sular öyle bir can acıtıyor ki az hasar almak için her yeri kapatmak şart. alt tarafa ise, eşofman altı, likralı kot pantolon ya da tayt. Yani bacakları boydan boya kapatabilecek, bir taraftan da koşmanı engellemeyecek kıyafetler.
Aksesuarlar Eminönü ya da Kabataş’tan herkes gaz maskesi alamadı tabii. Pamuklu kumaştan yapılmış fularlar boyuna dolandı. Üçgen kısmı hafif bol bırakıldı ki, herhangi bir müdahalede direkt ağzı kapatmak için. Kar maskesi takanlar da olmuştu ama biraz korkutucu durduğu gibi ufak bir kıvılcımla çok tehlikeli bir şeye dönüşebildiği için biraz tehlikeliydi. Takılar çıkartıldı, belki bileğe deri bileklik ya da kulağa ufak bi küpe. Ve bilekte mutlaka yedek bir lastik toka.
Saç Ne dikkatinizi dağıtacak şekilde açık bırakılmış, ne de barikatların önünde yerlerde sürüklenmeye müsait bir şekilde toplanmış olmamalı. Üstten değil, alttan alelade tek lastik tokayla yapılmış bi topuz. Benim gibi yaza girerken hangi akla hizmetse kahkül kesenler ise o perçemleri arkaya yapıştırdı.