İçindekiler
- BEBEĞİN ODASI NE ZAMAN AYRILMALI?
- Yatağı ve odayı ne zaman / nasıl ayırmalı?
- Gece uyanıp yanınıza geliyorsa bu durumda nasıl davranmalı?
- Odanın güvenlik koşullarını da ihmal etmemeli!
Bazı ebeveynler çocukları ile aynı yatağı paylaşmayı isterken, bazı ebeveynler ise aynı oda farklı yatak ya da farklı odalarda olmayı isteyebilir. Bu konuda farklı uzman görüşleri olsa da her iki görüş içinde kesin bir yanlış ya da doğru yoktur. Bu tamamıyla ailenin ebeveynlik ekolüyle ilgilidir. (Bu makalenin ardından bebek yatağı nasıl olmalı başlıklı yazıya da bakabilirsiniz)
BEBEĞİN ODASI NE ZAMAN AYRILMALI?
Birlikte uyumak bebeğinize ihtiyaç anında ulaşmanızı kolaylaştırabilir ve ya gün içinde geçiremediğiniz zamanı uyku zamanında geçirmek sizi mutlu ediyor olabilir. Aynı zamanda siz olmadığında uykuya dalmakta zorlanabilir, size olan bağımlılığı artabilir. Ayrı odada/yatakta olmak ise özellikle emziren anne için konforsuz ve yorucu hissettirebilir. Yine de her ne olursa olsun en geç 2-3 yaş civarında çocuğunuzun kendi odası ve kendi yatağına geçmesi önerilir. Bu yaş aralığından sonra ebeveynleri ile aynı odada kalması, kendi odasına sahip olmasının kazandırdığı ayrışma, özgüven, gibi kazanımlarımdan yoksun kalmasına neden olabilir.
Uzun süre anne babayla yatan çocuklarda özellikle anneye bağımlılık gelişebilir. O yüzden bir noktada ne kadar onunla birlikte uyumak isteseniz de, kendinizi onun artık büyüdüğüne ikna edip yatakları ayırmalısınız. Bunun yanı sıra birlikte uyumak aslında sadece çocuğu değil eşleri de olumsuz yönde etkiliyor. Yatağın küçük olması ya da uyurken çocuğa zarar vermek istememek genellikle ebeveynlerden birini başka yatağa yönlendiriyor ve eşler arasında kademeli olarak uzaklaşmaya yol yol açabiliyor..
Yatağı ve odayı ne zaman / nasıl ayırmalı?
- Yatak ve odayı mutlaka kademeli olarak ayırmak gerekir. Yatağı ayırmak ve odayı ayırmanın farklı şeyler olduğu unutulmamalı ve aceleci davranılmamalıdır.
- Çocuğu ayrı bir odaya alırken mutlaka sabırlı olmalı ve zorlama olmadan ilerlenmelidir.
- Bu durumda iki yol izleyebiliriz. Birinci yol önce yatağı ayırmak ve bebeğiniz aynı oda farklı yatakta uyumaya alışınca ardından odasını değiştirmektir. İkinci yol ise bebeğinizle birlikte onun odasına geçmek olabilir. Bir süre aynı yatağı paylaştıktan sonra bebeğiniz o odada olmaya ve uyumaya alışınca sizin odadan ayrılmanız gerekir. Ben uzman olarak ikinci yolun daha naif olduğuna inanıyorum. Çünkü çocuklarda güvenli bölge algısı ilkel beyinden ibarettir. Oda değiştirirken hadi bakalım artık bizim mağaramıza artık giremezsin, sana burada başka mağara yaptık gir bakalım! Demek, demeye getirmek sizce de onu korkutmaz mı? Tepki vermesine sebep olmaz mı?
- Fakat oda değiştirme yolunu, gel birlikte buraya yerleşelim, annen/baban burada.. burası da artık bizim için güvenli alan gel bakalım artık burada olalım demeye getirirsek tepkisi, odasına adapte olması daha hızlı olmaz mı ?
- Burada aslında işin tüm sırrı bebeğinizin gözünden bakabilmek! Bebeğiniz odaya adapte olduktan sonra, artık kendi odanıza dönebilirsiniz demektir.
- Ebeveynler olarak elbette bu durumda bir dirençle karşılaşma ihtimaliniz çok yüksek. Ağlama, uyumama, gece anne babanın yanına gelme, anne babanın çocuğun yanında sızması gibi pek çok farklı durumla karşılaşabilirsiniz. Krizi kurtarma ve yönetme anı da aşamalı olmalıdır. Burada önemli nokta, aşamalar arasında geçişlerin net olması ve çocuğunuzun geçişi fark etmesini sağlamaktır. Yani tutarsız davranmamak yine en büyük kural olmalıdır.
Gece uyanıp yanınıza geliyorsa bu durumda nasıl davranmalı?
Odayı ayırmanın ilk aşamalarında bebeğiniz/çocuğunuz size sesleniyor ise ya da sizi yatağına çağırıyorsa bunu yapmanızda bir sakınca yoktur. Fakat bu gece ziyaretlerini sonlandırmak istiyorsanız bebeğiniz eğer 16- 18 ay ve üzeri ise basit ve net bir dil ile mutlaka durumu anlatın. Her gelişince mutlaka sabırla yatağına geri götürün ve ardından yatağınıza dönün.. Bir defalık gelsin birlikte uyuyalım demek bebeğinizin kafasını daha çok karıştırır. Bu yüzden mutlaka tutarlı ve sabırlı olun. Zamanla sizi yanına çağırmaları azalacaktır.
Gece bebeğiniz/çocuğunuz kabuslarla uyanıp yanınıza geliyorsa çocuğunuza zaman ayırın ve onu anlamaya çalışın. Reddettiğiniz ve sert sınırlar koyduğunuz takdirde çocuğunuzda duygusal bir yara oluşturabilir. Önce dinleyip onunla konuşun ve anladığınızı belirtin. Onu yatağına götürüp onunla uyuyana kadar beraber olacağınızı, uyuduktan sonra ise kendi yatağınıza gideceğinizi belirterek de onu sakinleştirebilirsiniz.
Odanın güvenlik koşullarını da ihmal etmemeli!
- Bebeğiniz eğer yatağından çıkabilecek durumda ise mutlaka odasını güvenli hale getirmelisiniz. Yataktan tek başına çıkabilecek aylarda ise yataktan inişin güvenli olması sağlanmalı, çevresinde çekip üzerine düşüreceği eşyalar olmamalı.
- Mümkünse odadan çıkmasını engellemek için oda kapısının önüne bir çit koymalı ve gece evde kontrolsüz gezme riskini ortadan kaldırmalısınız.
- Seslenir duyamazsam diye korkunuz olmasın lakin bu düşüncelerinize engel olamıyorsanız bir bebek telsizi ile bu işi de çözebilirsiniz.
- Yatak ayırma sürecini en çok zorlaştıran durumun ise, anne babaların yatak ayırmaya hazır olamamasıdır. Yani sizin kaygılı olmanız onun kaygısını da arttırabilir.
- Çocuğunuz kendi odasında uyumak yerine sizinle uyumak istiyorsa, ve bu durum bir süre denediğiniz halde çözülmüyor, korkuyor ve sizi yanında istiyor ise bunun altında bir stres kaynağı olabilir. Bu durumda bir uzmandan destek almaktan çekinmeyin. Aksi halde Bu süreç çocuk için de daha travmatik olabilir.
Mutlu huzurlu uykular dilerim!
Yazan: Bebek ve Uyku Uzmanı, Hemşire Seda ÖZCAN
BU İÇERİKLER DE İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR