ÖZDE:
Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
ÖZDEN:
Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
ÖZEN:
Büyük hassasiyet göstermek
ÖZEY:
Aydın kişilik
ÖZGE:
İyi, güzel, cana yakın, şakacı
ÖZGECAN:
Cana can katan
ÖZGEN:
Başına buyruk, rahat
ÖZGÜ:
Özellikle birine ya da bir şeye ait, mahsus olan
ÖZGÜL:
Gerçek gül, benim gülüm anlamında
ÖZGÜR:
Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür
ÖZİL:
Yaşanılan, gerçek il
ÖZLEM:
Hasret, bir şeye karşı veya bir kişiye duyulan kavuşma isteği