Son üç hafta

Son trimesterinde sonundan yazıyorum sanırım...

Her gün içimden sana şiirler mektuplar yazıyorum sadece sana okuyorum neden bilmiyorum kağıda dökmüyorum çünkü sen zaten duyuyorsun biliyorum...

Artık iletişimimiz o kadar kuvvetli ki harika bir duygu...
Her gün 2-3 kez hıçkırıyorsun ve ana yüreği dedikleri mi ne ben çok üzülüyorum bu duruma. Hıçkırıkların boyunca sırtını başını seviyorum:) Sırt demişken sırtını kaşıtmaya bayılıyorsun sıpaaa! Kaşıdıkça poponu ittiriyorsun daha çok kaşı der şeklinde... Seninle bu şekilde oyun saatlerimiz var. Bir ömür sana baktıkça bu anlarını hatırlayacağıma eminim!

Daha dün babanla birlikte doktorun kapısında ‘çocuklar galiba bu nokta bebeğiniz’ sözlerini duyuyorduk... Şimdi ise topuklarını yakalıyorum, gıdıklıyorum oyunlar oynuyoruz...

Gün gelecek benim boyumu geçeceksin senin de çocukların olacak ve o zaman sanırım annemin şu an bana ve sana her baktığında neler hissettiğini net olarak anlayacağım.

Doğum hikayemiz ile ilgili tabii ki hayallerim var ama en büyük hayalim, dileğim, duam senin sağlıklı olman. Sağlıkla bana ve babana kavuşman gerisi gerçekten boş...

Alışveriş yaptık sana güzel şeyler aldık, biliyorum hiçbirini hatırlamayacaksın ama sayende alışveriş yaparken biz çok eğlendik.

Ödemim, gazım, uyku sorunum, sırt bel ağrım yok, ağırlaşmadım, sen aşağı inmedin sadece ayaklarım 1 numara büyüdü.

Toplam 12 kg almış durumdayım sen ise 3 kg'ya yaklaştın.

Hamileliği kaç kilo ile bitiririm bilmiyorum. Artık 12 kg almışım zaten 1-3 daha almışım dert değil umrumda da değil. Yine de 15 kg sınırımız olsun abartmayalım o kadar da değil.

Artık hamilelik günlüğümün sonuna geldim yazacak bir şeyim kalmadı.

Günlüğümde hiçbir şey hayal ettiğim gibi olmadı, Hayal ettiğimden de iyi oldu.

Hamilelik günlüğümde bana eşlik eden vakit ayıran herkese çok teşekkür ederim.

Doğum hikayemizde görüşmek üzere...