"KOŞA KOŞA EVE GİTTİM"

Hiç unutmam Yonca Evcimik'ten 'Aboneyim' çalıyor. Şarkı bitti, ortam sessiz. Sınıftan bir çocuk, 'Sen niye okul pantolonunla geldin, başka pantolonun yok mu?' diye sordu. Ben de çocukça 'Eve gitmedim' dedim ama üzerimde tişört var. O anda oradan yok olmak istedim. Sağ olsun o kız, 'Sana ne! O benim davetlim' diyerek, beni savundu. Tekrar şarkı başladı. Ben oradan yok oldum. Asansöre bile binmedim, bileklerimi burka burka, koşa koşa eve gittim. Olanları anneme anlattım. Evet, başka pantolonum yoktu. Ben ağlıyorum, annem ağlıyor. O gün benim kırılma noktam oldu."

"Kekemeliği nasıl yendin?" sorusuna ise "Malatya’da doğdum. Köyde ineklerle, eşeklerle iç içe büyüyen bir çocuktum. İstanbul’a altı yaşımda geldim, ilkokula burada başladım. Yıllar içinde lisede spor, takdir görme, sosyalleşme, karşı cinsle flört başladıktan sonra kendime olan güvenim de geldi. Yavaş yavaş kekemeliğim de geride kaldı" dedi.